Rozwiązujemy zadania z chemii na żywo
2 grudnia 2025, 19:00 za 0 dni 0 godz 0 min i 0 sek
Logo gotowinamature.pl
  • GotowiNaMature >
  • Artykuły
  • > Porady
  • > Winkelriedyzm - przewodnik maturzysty

Winkelriedyzm - przewodnik maturzysty

Dominika Matysiak
9 października 2025
4 min czytania
Winkelriedyzm - przewodnik maturzysty
Spis treści

Brak nagłówków w treści artykułu

Winkelriedyzm to centralna idea dramatu "Kordian" Juliusza Słowackiego i jednocześnie polemika z koncepcją mesjanizmu Adama Mickiewicza. To jedna z najważniejszych koncepcji polskiego romantyzmu, bezpośrednio odpowiadająca na dylemat: jak walczyć o niepodległość?

Polska Winkelriedem narodów

Winkelriedyzm został nazwany na cześć poświęcenia własnego życia dla dobra ojczyzny przez Arnolda Winkelrieda - legendarnego, szwajcarskiego żołnierza, który w bitwie pod Sempach (1386 r.) przyjął na własną pierś wrogie włócznie, by otworzyć swojej armii drogę do zwycięstwa. W polskiej literaturze romantycznej postawa Winkelrieda stała się symbolem heroizmu oraz buntu przeciwko bierności i letargowi. Winkelriedyzm to postawa czynnego poświęcenia jednostki bądź całego narodu na rzecz wolności innych. 

Koncepcja Polska Winkelriedem narodów w dramacie Juliusza Słowackiego "Kordian" oznacza, że rola kraju w walce z carskim absolutyzmem (Świętym Przymierzem) nie sprowadza się do duchowego cierpienia, lecz militarne i krwawe działanie. Rola Polski miała polegać na:

  • aktywnym buncie: główny sens tkwił w działaniu, a nie w biernym znoszeniu losu,
  • czynnym ataku: Polska miała być "włócznią" wymierzoną w absolutyzm,
  • poświęceniu: własna, świadoma ofiara narodu miała sprowokować do zrywów wolnościowych inne uciskane kraje.

Winkelriedyzm, a mesjanizm

Winkelriedyzm to bezpośrednia polemika Słowackiego z ideą mesjanizmu Adama Mickiewicza wyrażoną w III części "Dziadów" (mesjanizm, Polska Chrystusem narodów). Choć obie koncepcje opierały się na głębokim przekonaniu o wyjątkowym posłannictwie narodu polskiego, różniły się w kwestii metody prowadzącej do zbawienia i wolności. Winkelriedyzm głosił, że trzeba aktywnie uderzyć, aby zdobyć wolność, a mesjanizm, że trzeba cierpieć, aby na nią zasłużyć.

Winkelriedyzm, Juliusz Słowacki

Inspiracją była postać świeckiego żołnierza Winkelrieda. To idea aktywnego poświęcenia, zgodnie z którą Polska ma wziąć na siebie cios wrogów (zaborców), aby umożliwić i sprowokować zrywy wolnościowe innych narodów europejskich. Ma ona charakter świecki, militarny i doczesny. Metodą jest bunt i czyn - walka ma być krwawym aktem tu i teraz, a rolą jednostki jest podejmowanie heroicznych działań i stawianie oporu.

Mesjanizm, Adam Mickiewicz

Inspiracją została postać sakralna Jezusa Chrystusa. To mistyczna idea odkupienia, zgodnie z którą Polska została wybrana do cierpienia, stając się Chrystusem Narodów. Ma ona charakter sakralny, mistyczny i religijny. Metodą jest bierne znoszenie cierpień i martyrologia - wolność nadejdzie przez duchową ofiarę, a postawa jednostki przejawia się przez gloryfikowanie cierpienia i męczeństwa.

Winkelriedyzm - Kordian

Idea winkelriedyzmu jest nierozerwalnie związana z przemianą tytułowego bohatera dramatu Słowackiego i jednocześnie stanowi przedmiot krytyki autora. Monolog na Mont Blanc jest momentem przebudzenia ideowego. Kordian po przejściu kryzysu duchowego (rozczarowanie miłością i Europą), stojąc ponad chmurami, odnajduje sens życia w poświęceniu:

"Ludy! Winkelried ożył! Polska Winkelriedem narodów!"

W tej chwili postać targana samotnością i nadwrażliwością, przyjmuje posłannictwo samotnego czynu - zabicia cara, które ma stać się impulsem do powstania.

Winkelriedyzm - wnioski do matury

Słowacki, choć opowiadał się za działaniem i buntem, a nie biernym "snem narodowym", uważał, że nieprzygotowany heroizm jednostki musi zakończyć się klęską. Porażka Kordiana wynikała z:

  • samotności: akt ten był indywidualny (solus communio), a nie zbiorowy, brak poparcia narodu (spiskowcy odrzucają jego pomysł),
  • irracjonalności: Doktor (symbol cynizmu lub racjonalizmu) wskazuje na absurdalność zamachu: "Ty chciałeś zabić widmo, poświęcić się za nic".

W rezultacie Kordian ukazuje ograniczenia i trudności w praktycznej realizacji idei winkelriedyzmu. Aktywna ofiara, choć szlachetna, okazuje się nieefektywna i bezsensowna, jeśli jest podejmowana bez wsparcia narodu i przywództwa.

Artykuły powiązane